Το νησί της Γαλήνης.

(Αφορμή:Δημήτρης Βανέλλης ,η πρώτη παράγραφος ,σε λίγες μέρες θα το βάλω με την σωστή μορφή του.Εξώφυλλο ,εικόνες ,γραμματοσειρές...Αν ενδιαφέρεται κάποιος να το δει παρακαλώ ας αφήσει μήνυμα στο βιβλιάριο επισκεπτών με το e-mail του για να του το στείλω.)

 

Στο μέσο της Ήσυχης θάλασσας  βρίσκεται το πανέμορφο νησί της Γαλήνης. Στο μέσο του νησιού απλώνεται η Λευκή λίμνη, που αντί για νερά είναι γεμάτη με το πιο νόστιμο γάλα του κόσμου. Στις όχθες της φυτρώνουν γαλατόδεντρα, που αντί για καρπούς βγάζουν γαλακτομπούρεκα και οι κάτοικοι ζουν ευτυχισμένοι. Ώσπου μια μέρα ο πιο μεγάλος δράκος του κόσμου, ο Γαλαρούφος , φτάνει εκεί μαγεμένος από το υπέροχο άρωμα της λίμνης, ρουφά με μιας όλο της το γάλα, αφήνοντας την κατάξερη και φεύγει. Ο Λακτάκος, ένας από τους κατοίκους αποφασίζει να τον βρει.

          Μέχρι τότε στη φύση επικρατούσε το κάλμα, η μπουνάτσα, η νηνεμία και η ηρεμία, από τότε που ο Γαλαρούφος ρούφηξε όλο το γάλα της λίμνης όλα στη φύση είναι ανήσυχα. Στην Ήσυχη θάλασσα ξεσπούν συνεχώς φουρτούνες και τρικυμίες. Οι κάτοικοι ήταν πάντα χαρούμενοι, πράοι και ήρεμοι, από το μοιραίο συμβάν και μετά ένιωθαν κάποια συναισθήματα πρωτόγνωρα γι’ αυτούς. Μερικά από αυτά ήταν η αναστάτωση και η ταραχή.

          Ο Λακτάκος λοιπόν θέλησε να εκδικηθεί τον δράκο. Έπρεπε να τον βρει αλλά δεν γνώριζε τίποτα για τους δράκους. Ο αδερφός του ο Ιονούλης είχε μια μπισκοτένια εγκυκλοπαίδεια που έγραφε τα πάντα για αυτούς. Πηγαίνει λοιπόν στο σπίτι του αδερφού του όλο χαρά. Μπαίνει στο δωμάτιο του Ιονούλη και του λέει:

- Ιονούλη αδερφέ μου, τι κάνεις;

- Καλά είμαι, εσύ πώς είσαι;

- Ε… καλά, αναστατώθηκα με το θέμα της λίμνης και…

- Όλοι αναστατωθήκαμε όταν αντικρίσαμε κατάξερη την λίμνη, του είπε ο Ιονούλης πριν προλάβει να τελειώσει τη φράση του.

- Εγώ θέλω να προσπαθήσω να τον βρω και να τον εκδικηθώ!!!

- Μα αδερφούλη μου μην παίρνεις εκδίκηση  με την εκδίκηση δε γίνεται τίποτα. Το μόνο που θα καταφέρεις είναι να του στερήσεις τη ζωή.

- Άντε καλέ σιγά το πράγμα, λέει απερίσκεπτα ο Λακτάκος.

- Εγώ πάντως θυμάμαι όταν ήμασταν μικροί  η μαμά σε είχε στείλει στο παντοπωλείο να πάρεις τρεις κουτάλες για μαγείρεμα κι εσύ όταν πήγες είδες το διαφημιστικό που έγραφε «Κουτάλες υπάρχουν πολλές  Imagine όμως μόνο μία.» Πήρες μόνο μία κουτάλα και με τα υπόλοιπα λεφτά τα χρησιμοποίησες για ζαχαρωτά. Η μαμά αντί να σε εκδικηθεί ή να θυμώσει μαζί σου, σε πήρε αγκαλιά και μαζί προσπαθήσατε να βρείτε τη λύση. Τελικά πήγατε στο παντοπωλείο, η μαμά επέστρεψε τα καλούδια και διαλέξατε ακόμη δύο κουτάλες Imagine. Δε χρειάζεται να εκδικηθείς κάποιον για να βρει μια λύση στο πρόβλημα σου. Μην γίνεσαι κακός.

- Τελικά…ίσως να έχεις δίκαιο…δίστασε να πει ο Λακτάκος.

- Μήπως θέλεις κάτι από εμένα;

- Ναι, θέλω να μάθω πληροφορίες γι’ αυτόν Ιονούλη. Μπορείς να μου δανείσεις την μπισκοτένια εγκυκλοπαίδειά σου;

- Ευχαρίστως αλλά μην τη φας, είπε γελώντας ο Ιονούλης.

          Ο Λακτάκος την παίρνει από την βιβλιοθήκη, την ανοίγει στη σελίδα για τους δράκους.

          Ο Ιονούλης έστεκε πίσω και κρυφά διάβαζε για τους δράκους.

- Μη πας αδερφέ…, λέει ό Ιονούλης στο Λακτάκο.

- Μα διάβασες  μπορεί, μπορεί να μετατρέψει το κακαούχο γάλα σε κανονικό. Πρέπει να το κάνω.

- Καλά αλλά να προσέχεις, λέει ο Ιονούλης και ένα δάκρυ κύλησε στο πρόσωπό του. Ο Λακτάκος τον αγκαλιάζει και του λέει:

- Θα γυρίσω σύντομα.

- Μα αδερφέ…πριν φύγεις πάρε κάτι από εμένα, λέει και πάει στο συρτάρι που φυλάει κάποια αντικείμενα που δεν τα δίνει σε κανέναν.

- Πάρε αυτό το ακουστικό, αν το βάλεις στο αυτί σου θα μπορείς να καταλάβεις τι λέει ο δράκος.

- Ευχαριστώ αδερφέ, λέει ο Λακτάκος.

          Ο Λακτάκος τώρα ξέρει πώς να βρει το δράκο ο Γαλαρούφος είναι ο πιο μεγάλος δράκος, ίσος με ένα ουρανοξύστη, άρα είναι ο αρχηγός των δράκων. Θυμάται από την εγκυκλοπαίδεια ότι ο αρχηγός τους ζει στο πιο ψηλό βουνό της περιοχής, επομένως στη προκειμένη περίπτωση στο Όρος Καλαμάκι. Παίρνει ένα χάρτη του νησιού της Γαλήνης.

          Τώρα λοιπόν ξέρει ότι πρέπει να διασχίσει την πλέον ξεραμένη Λευκή λίμνη και στα 100000 ποτήρια γάλα θα βρει το βουνό Καλαμάκι. Ξεκινά το ταξίδι του και περπατώντας ώρες ολόκληρες φτάνει στο βουνό Καλαμάκι. Όμως η πρώτη δυσκολία κάνει την εμφάνιση της. Ήταν τόσο κουρασμένος για να ανέβει το βουνό… Έκατσε κάτω από ένα δέντρο να κοιμηθεί καθώς είχε βραδιάσει. Το πρωί έφαγε ένα μήλο από το δέντρο και ένα γαλακτομπούρεκο που είχε μαζί του. Γαλακτομπούρεκο που είχε μαζέψει από  τελευταίο γαλατόδεντρο πριν μαραθεί,  καθώς όλα τα άλλα είχαν σταματήσει να βγάζουν καρπούς από τότε που η λίμνη άδειασε. Συνέχισε το δύσκολο ταξίδι του πηγαίνοντας προς τον πιο αφιλόξενο προορισμό της περιοχής, σκαρφάλωνε για πολλές , πολλές ώρες όταν είδε στην κορυφή του βουνού μία σπηλιά. Γύρω, γύρω υπήρχαν καμένα δέντρα το θέαμα ήταν τρομακτικό. Ξαφνικά, ενώ ο Λακτάκος είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό, ο δράκος βγαίνει από τη σπηλιά περήφανος, καμαρωτός και έτσι όπως ήταν τρομακτικός έκανε, από τον φόβο του, τον Λακτάκο να λιποθυμήσει.

          Ο Λακτάκος συνήλθε βράδυ σε μια σπηλιά που το μόνο που τη φώτιζε ήταν μία φωτιά. Σηκώθηκε και ξαφνικά ο δράκος βρέθηκε μπροστά του. Ο Λακτάκος ψύχραιμος αυτή τη φορά πήρε το ακουστικό και το τοποθέτησε στο αυτί του.

- Τι θέλεις εδώ; ρωτάει θυμωμένος ο δράκος.

- Εσύ δεν είσαι ο περίφημος Γαλαρούφος, αυτός που ρούφηξε όλο το γάλα από τη λευκή Λίμνη;

- Ναι, εγώ είμαι, αφού με ξέρεις, ξέρεις πως είμαι εχθρός σου.

- Θέλεις να μας βοηθήσεις να ξαναγεμίσουμε τη Λευκή λίμνη με νόστιμο, υγιεινό και μυρωδάτο άσπρο γάλα; Έμαθα ότι μπορείς. Είναι απλό το νησί μας , το νησί της Γαλήνης περιβάλετε από γάλα, κακαούχο γάλα από το οποίο αποτελείται η Ήσυχή θάλασσα. Θα σου φέρω όσο γάλα χρειαστεί από το κακαούχο , θα το μετατρέψεις σε κανονικό και θα το πάμε στη λίμνη.

- Γιατί να κουραστώ; Αφού θα έχω πάντα όσο γάλα θέλω.

 

Ο Λακτάκος προσπάθησε πολύ για να τον πείσει. Του εξήγησε ότι αν το έκαναν αυτό οι άνθρωποι θα ξαναγινόταν χαρούμενοι. Τόσο καιρό είχαν στερηθεί το πολύτιμό αγαθό της περιοχής ένιωθαν άκεφοι, δύσθυμοι, κατσούφηδες και ήταν σκυθρωποί. Θα ένιωθαν και πάλι την ευχαρίστηση, την ικανοποίηση, την χαρά, την χαρμονή και τον ενθουσιασμό αν το γάλα επέστρεφε.

          Οι δυο τους θα γινόταν ήρωες. Όλοι θα τους συγχαιρόταν, θα τους λάτρευαν. Θα τρώγανε, θα πίνανε σα βασιλιάδες. Στο τζάκι τους θα καίγανε χαρτονομίσματα. Θα ήταν τόσο πλούσιοι. (Προσπαθούσε να τον δελεάσει.)

          Θα έκαναν μια καλή πράξη που θα βοηθούσε τους κατοίκους του νησιού. Θα νιώσουν πολύ ωραία βοηθώντας. Όταν κάποιος βοηθά τους άλλους νιώθει καλά.

           Ο δράκος οργισμένος και χωρίς να δώσει σημασία στα λόγια του Λακτάκου, τον αρπάζει με τα μυτερά του νύχια και πετά ψηλά για να τον ρίξει πάνω σε κάτι σουβλερά βράχια. Δεν πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα και ο δράκος προσγειώνεται αφήνοντας κάτω το Λακτάκο στεναχωρημένος. Ο Λακτάκος χωρίς να καταλάβει ακριβώς τι είχε συμβεί ρωτάει:

- Τι συνέβη και με άφησες κάτω; Γιατί είσαι στεναχωρημένος;

- Τίποτα …είσαι ελεύθερος, φύγε.

          Ο Λακτάκος κρυμένος πίσω από κάτι θάμνους παρακολουθεί το δράκο που κλαίγοντας ψάχνει στα μυτερά βράχια. Μετά απλώνει την ουρά του να πιάσει κάτι, ο χώρος όμως ανάμεσα στα βράχια είναι πολύ στενός. Αναρωτιέται τι πάει να πιάσει και αποφασίζει να εμφανιστεί ξανά.

- Τι συνέβη , πες μου σε παρακαλώ.

- Πώς ξεπερνάς έτσι το φόβο; Δε με φοβάσαι; Όπως πετούσαμε μου έπεσε το μενταγιόν που με κάνει αρχηγό των δράκων και μου χαρίζει ξεχωριστές δυνάμεις.

-Θα συνεργαστούμε μαζί και θα σε βοηθήσω εγώ. Χωράω να μπω εδώ μέσα.  

- Μα γιατί; Εγώ δε σου φέρθηκα καλά, φέρθηκα εγωιστικά και επιπόλεα, λέει ο δράκος.

- Μη γίνεσαι κουτός, άσε με να σε βοηθήσω. Θέλω να σε βοηθήσω, πάντα κάνω αυτό που θεωρώ σωστό και δίκαιο.

           Έτσι ο Λακτάκος πιασμένος από την ουρά του δράκου μπήκε ανάμεσα στα βράχια, βρήκε το μενταγιόν και ο δράκος τραβώντας την ουρά του τον ανέβασε πάνω.

          Ο Γαλαρούφος αμέσως μετά συμφώνησε να βοηθήσει , να συνεργαστεί για να γίνουν όλα στο νησί όπως πρώτα. Ο Λακτάκος κατέβηκε το βουνό ανεβασμένος στη ράχη του δράκου και κατέβηκαν σε μια παραλία που αντί για άμμο είχε ζάχαρη. Πήραν πολύ κακαούχο γάλα και το πήγαν στη Λευκή Λίμνη. Ο Γαλαρούφος είπε τα μαγικά λόγια.

- Γίνει κακαούχο αλλάξει κανονικό πω εγώ αν.

          Το γάλα έγινε κανονικό!!! Αμέσως μαζεύτηκε πολύς κόσμος γύρω από την Λευκή Λίμνη και κοιτούσαν ενθουσιασμένοι, γελούσαν, χαιρόντουσαν. Όλα τελικά απέκτησαν την κανονική τους ροή.

          Οι κάτοικοι για να ευχαριστήσουν τον Λακτάκο και τους πήραν πολλές σοκολάτες Ιον και Λάκτα ενώ για τον Γαλαρούφο έφτιαξαν μια τεχνητή λίμνη που κάθε τόσο τη γέμισαν με κακαούχο γάλα και ο ίδιος ο Γαλαρούφος έλεγε τις μαγικές λέξεις και μετά είχε όσο γάλα ήθελε.

           Ο Λακτάκος έμαθε πως δεν είναι καλό να εκδικείσαι  κάποιον. Είναι πολύ καλύτερο να προσπαθείς μαζί του να βρεις μια λύση. Επίσης ο Γαλαρούφος έμαθε να συνεργάζεται, να βοηθάει, να κάνει καλές πράξεις να μην εκδικείται να γίνεται ανώτερος.

ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

1) Βάλτε την πρόταση που λέει ο Γαλαρούφος για τη μετατροπή του κακαούχου γάλατος σε κανονικό στη σωστή σειρά και βρείτε  πως κάνει το αντίθετο. Δηλαδή πως κάνει άσπρο, κανονικό γάλα σε κακαούχο. Να θυμάστε Μόνο ο Γαλαρούφος έχει τη μαγική αυτή δυνατότητα, μην το προσπαθήσετε εσείς, δε θα πετύχει.        

 

 

2) Διάβασε μέσα στο κείμενο τις έντονα γραμμένες μωβ λέξεις και θα μάθεις τι είπε ο:

Άγγλος φιλόσοφος Φραγκίσκος Βάκων

 

 

Όταν παίρνεις εκδίκηση, γίνεσαι ίσος με τον εχθρό σου. Όταν την ξεπερνάς, γίνεσαι ανώτερος.

 

Αποστολία- Αθανασία Γκαγκά

Τάξη Στ2 4ο δημοτικό σχολείο Κομοτηνής